28-4-2015
Blog 6
Uitspraak tuchtcollege te Amsterdam:
Het Regionaal tuchtcollege verklaart de klacht op al haar onderdelen ongegrond en wijst deze af.
Conclusie:
Zeer complexe situatie die uitzichtloos is geworden.
Mmm waar hebben wij dat al eerder gehoord het woord COMPLEX? Gek werden wij van dit woord in het ziekenhuis de afgelopen jaren!
Nastreven van patiëntcomfort, geen genezing.
Door het tuchtcollege wordt gesproken over patiëntcomfort, maar ik weet niet wat wij moeten verstaan onder patiëntcomfort?!
De uitspraak uitzichtloos betekend nog niet om Brendan dan niet menswaardig te laten overlijden
Tenminste niet zoals wij denken, want het comfort was bij Brendan ver te zoeken, ja wij als ouders probeerde Brendan het zo comfortabel mogelijk te maken zover wij konden, maar wij waren niet in het bezit van een infuus om Brendan vocht toe te dienen en we hadden ook niet de mogelijkheid om in zijn keel te kijken.
Wij wisten als ouders en broer en zus dat Brendan niet meer beter zou worden, maar het gaat het erom hoe deze dag is verlopen.
Artsen die met het vingertje naar elkaar wijzen KNO ↔SEH, en wie was hier de dupe van Brendan.
Voor arts-assistent van M. is het toch een kleine moeite om Brendan langs te laten komen op de SEH van het AMC om te kunnen beoordelen wat er precies met Brendan aan de hand is, waarom hij niet meer kon drinken. (hij was verdomme aan het uitdrogen), maar nee deze arts-assistent vond het toch uitzichtloos dus waarom zou zij hem nog willen helpen en zij koos voor haar de makkelijkste weg om Brendan te weigeren op de SEH.
AMC wist het niet meer hoe zij met Brendan zijn medische situatie om moesten gaan, hij was te complex en al opgegeven en wat maakt het hun nu uit of Brendan menswaardig zou komen te overlijden.
En dit noemt het tuchtcollege patiëntcomfort?!
16 april 2013 heeft deze zelfde arts-assistent een niersteentje gemist in de ureter bij Brendan, want het bloed gaf het niet aan terwijl Brendan al heel lang bloed plaste de ene keer veel de andere keer kleine beetjes en hij was aan het kreunen van de pijn, hij wist af en toe niet hoe hij moest zitten of liggen van de pijn, maar volgens deze arts-assistent van M. had Brendan geen pijn.
Wij hadden zoiets van zo zo knap van haar dat zij Brendan bij een moment opname ons kan vertellen dat Brendan geen pijn heeft en wij als ouders die Brendan al 32 jaar 24 uur 7 dagen in de week verzorgen eigenlijk voor leugenaar worden uitgemaakt.
Deze arts-assistent van M. had ons nog in een brief haar excuses aangeboden om te laten weten dat als zij Brendan als een ding had behandeld dat dat niet haar bedoeling was geweest en dat zij als artsen meer naar de ouders moeten luisteren van meervoudig gehandicapten patiënten.
Ik vraag mij af of dit oprecht uit haar hart komt en of zij dit meent want heel toevallig kwam deze brief nadat deze arts-assistent Van M. te horen was gekregen dat wij een klacht over haar zouden indienen.
En deze arts-assistent Van M. was eerst heel overtuigend dat zij Brendan niet als een ding had behandeld, en nu bied zij haar excuses aan, nou doktertje Van M. weet donders goed hoe zij sommige patiënten benaderd, want anders had zij haar excuses nooit aangeboden!
Tenminste ik zou mijn excuses nooit aanbieden als ik van mij zelf zou weten dat ik alle patiënten gelijkwaardig zou benaderen.
Er zijn veel tegenstrijdige conclusies van het medische tuchtcollege en het verslag van ons over de medische feiten die wij zwart op wit hebben over b.v. het niersteentje, omdat ik zelf alle medische papieren van Brendan op tijd had aangevraagd voor inzage en toegestuurd had gekregen, en daar heeft het medische tuchtcollege niks mee gedaan, alleen maar omdat Brendan zijn situatie uitzichtloos was en dat blijkt uit de opmerkingen van het tuchtcollege.
Diep in ons hart wisten wij dat wij dit nooit zouden winnen, en het gaat hier ook niet om winnen, maar om rechtvaardigheid dat Brendan niet menswaardig heeft mogen sterven.
Onze hoop is dat deze arts-assistent hiervan heeft geleerd om in de toekomst patiënten als Brendan menswaardig te behandelen en niet als een ding!
Wij als ouders broer en zus moeten verder zonder Brendan, maar wij zullen Brendan nooit vergeten.
Elke minuut van de dag denken wij aan Brendan en de herinneringen zitten diep van binnen in ons hart opgeslagen en gaan nooit verloren!
05-05-2015
Blog 7
In blog 7 ga ik terug naar de zwangerschap in 1980.
Blog 6
Uitspraak tuchtcollege te Amsterdam:
Het Regionaal tuchtcollege verklaart de klacht op al haar onderdelen ongegrond en wijst deze af.
Conclusie:
Zeer complexe situatie die uitzichtloos is geworden.
Mmm waar hebben wij dat al eerder gehoord het woord COMPLEX? Gek werden wij van dit woord in het ziekenhuis de afgelopen jaren!
Nastreven van patiëntcomfort, geen genezing.
Door het tuchtcollege wordt gesproken over patiëntcomfort, maar ik weet niet wat wij moeten verstaan onder patiëntcomfort?!
De uitspraak uitzichtloos betekend nog niet om Brendan dan niet menswaardig te laten overlijden
Tenminste niet zoals wij denken, want het comfort was bij Brendan ver te zoeken, ja wij als ouders probeerde Brendan het zo comfortabel mogelijk te maken zover wij konden, maar wij waren niet in het bezit van een infuus om Brendan vocht toe te dienen en we hadden ook niet de mogelijkheid om in zijn keel te kijken.
Wij wisten als ouders en broer en zus dat Brendan niet meer beter zou worden, maar het gaat het erom hoe deze dag is verlopen.
Artsen die met het vingertje naar elkaar wijzen KNO ↔SEH, en wie was hier de dupe van Brendan.
Voor arts-assistent van M. is het toch een kleine moeite om Brendan langs te laten komen op de SEH van het AMC om te kunnen beoordelen wat er precies met Brendan aan de hand is, waarom hij niet meer kon drinken. (hij was verdomme aan het uitdrogen), maar nee deze arts-assistent vond het toch uitzichtloos dus waarom zou zij hem nog willen helpen en zij koos voor haar de makkelijkste weg om Brendan te weigeren op de SEH.
AMC wist het niet meer hoe zij met Brendan zijn medische situatie om moesten gaan, hij was te complex en al opgegeven en wat maakt het hun nu uit of Brendan menswaardig zou komen te overlijden.
En dit noemt het tuchtcollege patiëntcomfort?!
16 april 2013 heeft deze zelfde arts-assistent een niersteentje gemist in de ureter bij Brendan, want het bloed gaf het niet aan terwijl Brendan al heel lang bloed plaste de ene keer veel de andere keer kleine beetjes en hij was aan het kreunen van de pijn, hij wist af en toe niet hoe hij moest zitten of liggen van de pijn, maar volgens deze arts-assistent van M. had Brendan geen pijn.
Wij hadden zoiets van zo zo knap van haar dat zij Brendan bij een moment opname ons kan vertellen dat Brendan geen pijn heeft en wij als ouders die Brendan al 32 jaar 24 uur 7 dagen in de week verzorgen eigenlijk voor leugenaar worden uitgemaakt.
Deze arts-assistent van M. had ons nog in een brief haar excuses aangeboden om te laten weten dat als zij Brendan als een ding had behandeld dat dat niet haar bedoeling was geweest en dat zij als artsen meer naar de ouders moeten luisteren van meervoudig gehandicapten patiënten.
Ik vraag mij af of dit oprecht uit haar hart komt en of zij dit meent want heel toevallig kwam deze brief nadat deze arts-assistent Van M. te horen was gekregen dat wij een klacht over haar zouden indienen.
En deze arts-assistent Van M. was eerst heel overtuigend dat zij Brendan niet als een ding had behandeld, en nu bied zij haar excuses aan, nou doktertje Van M. weet donders goed hoe zij sommige patiënten benaderd, want anders had zij haar excuses nooit aangeboden!
Tenminste ik zou mijn excuses nooit aanbieden als ik van mij zelf zou weten dat ik alle patiënten gelijkwaardig zou benaderen.
Er zijn veel tegenstrijdige conclusies van het medische tuchtcollege en het verslag van ons over de medische feiten die wij zwart op wit hebben over b.v. het niersteentje, omdat ik zelf alle medische papieren van Brendan op tijd had aangevraagd voor inzage en toegestuurd had gekregen, en daar heeft het medische tuchtcollege niks mee gedaan, alleen maar omdat Brendan zijn situatie uitzichtloos was en dat blijkt uit de opmerkingen van het tuchtcollege.
Diep in ons hart wisten wij dat wij dit nooit zouden winnen, en het gaat hier ook niet om winnen, maar om rechtvaardigheid dat Brendan niet menswaardig heeft mogen sterven.
Onze hoop is dat deze arts-assistent hiervan heeft geleerd om in de toekomst patiënten als Brendan menswaardig te behandelen en niet als een ding!
Wij als ouders broer en zus moeten verder zonder Brendan, maar wij zullen Brendan nooit vergeten.
Elke minuut van de dag denken wij aan Brendan en de herinneringen zitten diep van binnen in ons hart opgeslagen en gaan nooit verloren!
05-05-2015
Blog 7
In blog 7 ga ik terug naar de zwangerschap in 1980.
Brendan lieverd,
Nu je slaapt zonder te dromen
zal je nog altijd in onze dromen voorkomen.
Wij zullen voor je ademen, voelen en horen.
Niemand verdwijnt en niets gaat verloren,
want niet door jouw lichaam
maar wel door jouw geest
zal iedereen weten
wie je bent geweest!
Alles is nu anders zonder jou
Er viel nog zoveel te genieten
Lieverd wij zullen jou missen, iedere dag weer!
Vitrinekast met dierbare herinneringen van Brendan.
Nu je slaapt zonder te dromen
zal je nog altijd in onze dromen voorkomen.
Wij zullen voor je ademen, voelen en horen.
Niemand verdwijnt en niets gaat verloren,
want niet door jouw lichaam
maar wel door jouw geest
zal iedereen weten
wie je bent geweest!
Alles is nu anders zonder jou
Er viel nog zoveel te genieten
Lieverd wij zullen jou missen, iedere dag weer!
Vitrinekast met dierbare herinneringen van Brendan.